15-02-2011
15 februari 2011
Alsof het gister was
Een klein wezentje helemaal voor mijzelf
Dat ik je voor het eerst hoorde huilen en je in mijn armen werd gelegd
"Hij is zo mooi" is het eerste wat ik over je heb gezegd
Hoe je zocht met je donkere oogjes naar mij
De navelstreng werd doorgeknipt je maakte mij zo enorm blij
Dat je rustig werd van mijn stem en hartslag
Hoe je daar zo bloot en klein op mijn lijf lag
Geen meisje meer, maar een moeder
Geen losbandige tiener meer, maar een opvoeder
Dit is waar mijn leven omsloeg
Jij in mijn leven was genoeg
Reacties op dit gedicht
| marchiano di noche: | Vrijdag, mei 19, 2023 23:29 |
| hmm,(zucht) mooi! Hoe alles dan 'op zijn plek valt' (glimlach) Hoe de wereld op zijn kop kan staan, maar voor dat mooie schepseltje,zal je alles doen, alles geven, het klopt gewoon (dan)- en waarbij je hart overstroomt van liefde en(nog) niet wist, hoeveel je van zo'n hummeltje kan houden. mooi mooi mooi ! groetjes Marchiano di Noche | |
| Ineke Dijkhuis: | Donderdag, mei 18, 2023 19:33 |
| Ontroerend geschreven. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Barbieprincess | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2023 | ||
| Thema's: | ||