Vuurvliegjes
Ik lach om de dagen
als de nacht verschijnt
en spiegels gaan glanzen
alsof vuurvliegjes
het licht helpen om niet te doven
waar tijdens maneschijn
zonlicht oefent
om straks
natte wegen te drogen
van uitgehuilde tranen
de regen sporen zoekt
tussen onkruid
in tuinen zonder
leven
dat zich vermengd
en kleurrijk wordt
door eenvoud samensmelt
tot een boeket van
Liefde.
Reacties op dit gedicht
| marchiano di noche: | Vrijdag, mei 19, 2023 23:14 |
| vind de weg genomen in je schrijven bijzonder!Het beeld neemt me mee langs de dag,zo de nacht in,van doodse dorre tuin,terug naar n boeket liefde uit deze tuin. fijn je gelezen te hebben,ga er meer lezen. groetjes MdN | |
Over dit gedicht
| Auteur: mariaanna | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2023 | ||
| Thema's: | ||