herinneringen.
Herinnering.2
Dat woord opent
Veel luiken
Die haken in jaren van weleer
De oorlogsjaren
In de jaren veertig
Die jaren ontmoet je telkens weer.
Verliefdheid uit je
Eerste jaren
Die zich verdiepte in de tijd
Vijftien jaar nog mijn
Grote liefde
Geen enkel moment van spijt.
Vakanties die
Wij samen deelden
Geboorten van twee zoons en hun groei.
De kerk mijn thuis
Dat immer boeide
Het geloof als hechte boei.
Herinneringen
Blijven stromen
Ik Proef en zie beelden uit die tijd,
Die mij verblijden
En mij verontrusten
In warmte aan mij toegewijd.
th
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Zaterdag, mei 20, 2023 02:01 |
| Prachtig geschreven! | |
| Dirk Hermans: | Vrijdag, mei 19, 2023 23:34 |
| Mooi | |
| M-Rose: | Vrijdag, mei 19, 2023 18:33 |
| jouw herinnering gebundeld in warme toewijding met het geloof als anker van hoop |
|
| mariaanna: | Vrijdag, mei 19, 2023 17:01 |
| Mooi hoe jij jouw herinneringen in woorden kan gieten Teun. |
|
| Hans Winter: | Vrijdag, mei 19, 2023 14:09 |
| vrijmoedig beproefden, minder mobiel is veel verleden het vrij van tijd en plaats rijk zijn. groetje, hans |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, mei 19, 2023 11:19 |
| Heel mooi jouw herinneringen Teun, fijn om te lezen' Warme groeten Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2023 | ||
| Thema's: | ||