Ik kan niets doen op talloze manieren
ik ben begonnen met mijn eigen leven
en ik ben geëindigd met mijn poëzie
die niet meer is dan zoiets als tandpijn ingeplant in de paddenstoelen op de daken
Gesteld dat ik iets in mijn leven zou hebben gepresteerd kinderen een carrière een of andere baanbrekende uitvinding hoe zou me dat hebben veranderd?
Zou ik niet evenzeer hebben geluisterd naar de stilte in een straatje na de regen wanneer mijn ziel bedroefd is om alles wat het lot me niet heeft gegund?
Zou ik niet ook vandaag in een huis hebben gewoond met een nummer op de deur en een éénogige boom ernaast met zijn bladeren starend door de ruiten van mijn kamer?
De mens en zijn reizen langs de muren het ultimatum van de kleren die niet de lichamen van de mensen willen kleden maar de wanden...
| Clarice: | Woensdag, mei 24, 2023 22:41 |
| Wat je ook bereikt in het leven, sommige dingen zullen altijd blijven ontroeren. Dat is ergens ook mooi. Het toont ook dat we gewoon mens zijn. Gts, Clarice | |
| september: | Woensdag, mei 24, 2023 20:48 |
| Wat is dit mooi... het neemt mee in het kleine en ook grote van het leven.. Stel dat : zou je niet evenzeer.. mooi gevoelsmatig in wat de innerlijke is..in de slotstrofe vind ik het kleden van de wanden origineel en sterk. Fijn dat je hier weer bent. Warme groet. |
|
| M-Rose: | Woensdag, mei 24, 2023 16:13 |
| op moet er nog tss id 1ste rij als 7de woord &liefs 4u M |
|
| M-Rose: | Woensdag, mei 24, 2023 16:11 |
| ik doe ook het liefst niets talloze manieren het leven = een baanbrekende uitvinding op zich zo door de ruiten van mijn kamer te reizen langs de kleren van mensen en tralala's wel klasse jouw filosofie |
|
| Auteur: marchiano di noche | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2023 | ||
| Thema's: | ||