Scherven
Scherven
ze zit bij de zee
met een tas
vol scherven
ze kent elke scherf
weet waarom
waardoor
ze pakt de scherven
legt ze naast zich neer
pakt ze weer op
een zwaai
ze gooit
ze smijt
een afscheid
van haar gebroken relatie
geheeld
gaat ze terug
naar zichzelf
naar wie ze werkelijk is
ze zit bij de zee
met een tas
vol scherven
ze kent elke scherf
weet waarom
waardoor
ze pakt de scherven
legt ze naast zich neer
pakt ze weer op
een zwaai
ze gooit
ze smijt
een afscheid
van haar gebroken relatie
geheeld
gaat ze terug
naar zichzelf
naar wie ze werkelijk is
Reacties op dit gedicht
| Horizon01: | Zaterdag, juni 03, 2023 14:35 |
| Sterkte met alles. Graag gelezen. | |
| Hans Winter: | Donderdag, juni 01, 2023 13:25 |
| zou niet ook gebrokenheid deel van ons wezen worden? uiteindelijk leidend tot groter bewogenheid in nederig zijn. groetje, hans |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, mei 31, 2023 18:32 |
| De wond zal wel genezen Ineke, de zee verzwelgt ook de littekens Mooie avond wens ik je. Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, mei 31, 2023 10:24 |
| altijd een beschadiging. th | |
| M-Rose: | Woensdag, mei 31, 2023 09:04 |
| ze legt zich neer naast het lot in een nieuwe levenshouding verlicht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ineke Dijkhuis |  
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2023 | ||
| Thema's: | ||