Twijfels, twijfels, twijfels
Ben ik gek aan het worden?
Ben ik een aansteller?
Of heb ik te veel verwachtingen?
Wil ik onmogelijk sneller?
Geef ik het te snel op,
Of heb ik überhaupt geen vertrouwen?
Maak ik alles kapot?
Kan ik op niemand bouwen?
Bestaat er wel ´goede´ hulp?
Is er iemand die begrijpt wat ik voel?
Zou de GGZ mij wel kunnen helpen,
Of heb ik een te ´vaag´ behandeldoel?
Ben ik dan echt zo anders dan anderen,
Zo raar is mijn casus toch niet?
Ik voel mij ongehoord,
Alsof de GGZ mijn belemmeringen in het leven niet ziet.
Het voelt alsof ze er niet toe doen,
De problemen die ik ervaar.
Alsof ik gewoon ´normaal´ moet doen,
Het lijkt bijna alsof ik word aangekeken als een leugenaar.
Was het dan een verkeerde stap,
Om te gaan zoeken naar hulp?
Ik vraag het mij echt serieus af,
Had ik mij beter kunnen blijven verstoppen in mijn schulp?
Ik begin te twijfelen aan mezelf,
Maar mijn gevoelens zijn echt.
Of is dat een leugen?
Ik heb twijfels bij alles wat ooit is gezegd.