Te laat
Is er voor jou nog een morgen,
Of zijn die er allemaal al geweest?
Is jou vertrouwen en hoop verdwenen,
Op de kans dat je ooit nog geneest?
Heb je alle paden al bewandeld,
Die jou mogelijk beter konden maken?
En ben je nu, voor jou gevoel,
Je, nog lege graf, aan het bewaken?
Ben je in stilte, al afscheid aan ‘t nemen,
Van de mensen om je heen?
Ben je nog wel in gezelschappen,
Maar voel je je er enkel alleen?
Je leeft nog wel je leven,
Je doet wat er van je word verwacht.
Maar speelt er ondertussen in jou hoofd, de vraag:
‘Hoe, in Godsnaam, overleef ik nog een nacht?’
Ben je op zoek naar het juiste moment,
Om jou wens werkelijkheid te maken?
En komt er ALTIJD wel iets tussen,
Zodat je het nooit waar kan maken?
Word je GESTOORD van het feit,
Dat er morgen weer een nieuwe dag klaar staat?
Zul je die kans aanpakken,
Of is het voor jou al te laat?
Aquarel: | Woensdag, juni 07, 2023 16:21 |
Voor mij, in mijn ogen is het nooit te laat, voor een kansje op een leven voor mijzelf de moeite waard, ondanks ziekte, die nooit echt zal genezen, en erger kan worden of iets minder zwaar... Ik begrijp het volkomen, het zo levensmoe zijn. Sterkte en liefs, Aquarel |
|
Auteur: louca | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 07 juni 2023 | ||
Thema's: |