Illusie
We doen alsof we elkaar nog niet kennen
terwijl we al duizenden keren rond het kampvuur zaten
om elkaar dezelfde verhalen te vertellen
samen bij de tempels gezeten en rondgedwaald
oorlogen gevoerd, elkaars hand vastgehouden
terwijl we onze laatste adem uitbliezen
broers en zussen zijn we, telkens weer opnieuw
we woonden op planeten, waarvan we het sterrenstelsel zijn vergeten
en de naam niet meer weten
maar nu doen we alsof we elkaar nog niet kennen
de illusie zo sterk
om uiteindelijk wakker te worden
en te zien
dat je mijn broer bent
mijn zuster
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Zaterdag, juni 10, 2023 14:06 |
| op neutraal terrein | |
| Aquarel: | Vrijdag, juni 09, 2023 12:01 |
| De mensheid over levens heen? Uiteindelijk denken er hier op aarde elkaar niet te kennen, terwijl we allemaal verbonden zijn, als broeders en zusters... Ik heb dit gedicht gelezen en herlezen. Dit is wat ik erin zie... Liefs, Aquarel |
|
| teun hoek: | Vrijdag, juni 09, 2023 11:52 |
| een verward publiek Guus. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: GuusV |  
|
|
| Gecontroleerd door: GuusV | ||
| Gepubliceerd op: 09 juni 2023 | ||
| Thema's: | ||