Opgekropt
In een moment geen controle, stampend van kwaadheid
Haar bezieling in een zucht naar vernieling greep ze alles wat voorhanden kwam.
Zo ook een stoel die niets vermoedend in een hoek stond, niet denkend dat haar vader zaliger zou zeggen, kan het niet een beetje rustiger
Haar nieuwe fiets kon bijna naar het schroot maar ze miste het doelwit op een haar
Met alleen de zitting nog in haar handen
die zeer dreigend naar mijn hoofd wees.
sb
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: sb lavandula | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 juli 2023 | ||
| Thema's: | ||