Voor Ilse Starkenburg
Voor Ilse Starkenburg 1963-2019
Nu jij ook bent overgegaan
ik dat pas na weken heb gezien
het besef dat nu pas bezonken is
Jij weet wel hoe ik ben
altijd op de vlucht
Hoe we samen genoten
van een broodje kaas
met mosterd in een tramhuisje
Daarna verloren we elkaar
uit het oog maar niet het hart
Het regent in december
verlangen naar samen
met Christel, kijkend door
bedruppelde ramen,
haar arm troostend
om me heen gedrapeerd
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, juli 25, 2023 11:37 |
| Mooi | |
| stampertje het rukkonijn: | Vrijdag, juli 21, 2023 22:31 |
| prachtig | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2023 | ||
| Thema's: | ||