Honfleur
er zit nog een beetje verf aan het penseel
die de gordijnen achter mij gaat sluiten
de heggen en bomen ken ik van buiten
mij er in verdiepen wordt me nooit teveel
tot in de details heb ik hun beschreven
maar zij vergaan ook na langere tijd
sommige huisjes missen nog wat krijt
een wandeling duurt er niet voor even
de stad waar ik ben zit vol met dromen
een toekomst zonder staal en vol met leven
dat mij opneemt in het onmetelijk geheel
met het penseel probeer ik in haar te komen
en haar een goed aangezicht te geven
de smalle steegjes worden me nooit teveel
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, juli 23, 2023 12:53 |
| de markt ademt haar leven.th | |
| M-Rose: | Zondag, juli 23, 2023 12:08 |
| voilà top | |
| Ineke Dijkhuis: | Zondag, juli 23, 2023 03:37 |
| Prachtig! | |
| Horizon01: | Zaterdag, juli 22, 2023 17:32 |
| Heel mooi verwoord in een aangenaam gedicht. Groetjes, | |
Over dit gedicht
| Auteur: stampertje het rukkonijn |  
|
|
| Gecontroleerd door: stampertje het rukkonijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 juli 2023 | ||
| Thema's: | ||