okerzwart
tijdens de valduur
als goudstormen al zijn gaan liggen
ergens ter hoogte van twijfel
en weinig trefzeker
verschijnt een gelijkende beeltenis
die geen licht doet branden
daarmee is het al zo laat
dat vergeten geen zin meer heeft
lijkt vlees verdampt,
bestaat aarde uit huiver
zo diep verscholen dat er
zelfs geen tijd meer is voor herhalen
zonder te beseffen hoe zwart
het duister is
is kleur een lichtval,
kort samengevat
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 juli 2023 | ||
| Thema's: | ||