Het is mij allemaal nog niet duidelijk
Het blijft een wirwar van gevoel en gedachten 
Het is een overstroming aan willekeurige herinneringen 
Aan de momenten dat we samen lachten 

Denken aan het niet lukt mij lastig
Denken aan de toekomst stel ik elke dag weer uit 
Denken aan wat is geweest is onoverkomelijk
Elke keer als ik mijn ogen sluit 

De golfende beweging omarm ik met liefde
Soms gaat het heus wel even goed
Maar de momenten dat die golf haar weerslag heeft
Weet ik heel even niet meer wat ik moet 

Ik weet dat ik verschrikkelijk boos op je ben
Gedragen door een harde kern van ongekend verdriet 
Dat mijn boosheid niet leidend is in het missen
Mijn liefde voor jou even haar doel voorbij schiet

En zo gaan de minuten steeds weer voorbij
Verder dan gisteren waar morgen niet is 
En vandaag vastgezet in het kille besef
Dat ik ondanks mijn boosheid en verdriet 
Jouw simpelweg verschrikkelijk mis