Dronkemansfilosofie

Een man die al wat zatjes was
die zat op het zonneterras
danste met een vol glas op zijn hoofd
de mensen lachten en riepen, dat belooft

zo liep hij een tijdje swingend in het  rond
maar na een tijdje lag het glas op de grond
zijn vrouw ten einde raad
werd behoorlijk kwaad

de man keek even verbaasd
wachtte tot ze was uitgeraasd
en zei toen schatje , ach lach er toch mee
alles loopt immers toch naar de zee