Krassen op de huid
dit kind is een boek, boordevol gebreken
waar je niet toekomt aan een nieuwe zin
wat vooruitgang betreft is er geen begin
er wordt zelden naar de inhoud gekeken
soms leg je het weg en stoft het later af
want ook zijn overslag vraagt om contact
ook al heeft hij veel krassen en is beplakt
niet elk woord van hem is een zware straf
toch hoort ook hij bij dat ene stuk papier
waar de lijnen recht en niet krom lopen
en de schrijver tot iets wordt uitgedaagd
wat zeldzaam is berg ik op in het dossier
zijn glimlach maakt hem teder en open
in een ontmoeting heeft hij nooit versaagd
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Dinsdag, augustus 22, 2023 03:31 |
| Een gedicht om over na te denken. Mooi geschreven! | |
| teun hoek: | Maandag, augustus 21, 2023 12:53 |
| dubbel in waarde th | |
Over dit gedicht
| Auteur: stampertje het rukkonijn |  
|
|
| Gecontroleerd door: stampertje het rukkonijn | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2023 | ||
| Thema's: | ||