mara
Mara.
De melodie van
De bevrijding was mede
met ruiter en paard in de Schelfzee ten onder gegaan.
Drie dagen in de
Surwoestijn
Brak in dorst alom de baan.
Eindelijk water niet
Om te drinken
Bitter als gal, Mara als naam.
loftoon veranderde
In klagen
God in hun ogen onbekwaam.
Vertrouwen was
Nog onbekende factor.
Dat bleef, kostte hen 40 jaar.
Het feit lag daar dorst
water ondrinkbaar
die werkelijkheid viel zwaar.
God gaf opnieuw
Een teken
Verwijzend naar het genadekruis,
Mozes wierp hout
Levenswater werd zoet
God was weer bij hen thuis.
th
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, augustus 24, 2023 15:43 |
| zomaar wat water smaakte helder als later elk wat wijn om waar dan ook al vast beloofd te zijn. hans |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, augustus 21, 2023 19:27 |
| Mooi uit de Bijbel verhaald. Rijke inspiratiebron. Fijne avond. Anneke |
|
| M-Rose: | Maandag, augustus 21, 2023 18:52 |
| zo werd brak water drinkbaar | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2023 | ||
| Thema's: | ||