de dagen
het bloeien
als waaklicht
en onverwachts
open tot zon
een beeldspiegel
in lentedauw
tekent zacht doorstralend
zicht
met de herinnering
samenkomend in woorden
het breekbaar
diep
rakend stil
ontraadselen
bijna uitdovend
wat er nog altijd is
en voedt
mijn emoties
van verlangen terug
in jouw aanwezigheid
tot liefde
in jou het teder
verdwalen tussen
het nog even overtaalde
moment
fluister
nabijheid
met wat altijd meer
te voelen blijft
hij die mij
zijn hart leert
kennen
Ineke Dijkhuis: | Donderdag, augustus 24, 2023 04:08 |
Heel erg mooi, M-Rose. | |
Compostje: | Woensdag, augustus 23, 2023 21:05 |
Bijzonder voelbaar in tederheid gesmolten | |
Dirk Hermans: | Woensdag, augustus 23, 2023 15:34 |
Knap heel mooi | |
Clarice: | Woensdag, augustus 23, 2023 13:27 |
Mooi geschreven, gts Clarice | |
teun hoek: | Woensdag, augustus 23, 2023 10:36 |
intens. th | |
Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 23, 2023 09:19 |
Uit dit mooie gedicht spreekt een diep-voelende emotie die om een stille fluister vraagt. Bijzonder mooi M-Rose. Anneke |
|
Auteur: M-Rose | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 23 augustus 2023 | ||
Thema's: |