Doden droeg naar later
doden droeg naar later
ik voelde in een
vlagend licht touche |
op mijn huid jouw
verhalen dwarrelen
in het gaan
van het ene huis
naar het andere land
in talloze talen
van ijzig dun |
tot dampig warm
beklampend op de borst
tot siberische vorst
Ben meegevoerd
deur chaotisch
golvend water dat
doden droeg naar later
met de vlucht van storm
naar orkaan en tyfoon
langs imploderende
winkels en huizen
waar regen door droogte
niet opgenomen werd
en aarde door scheurend
verdriet overstroomde
Wil melker
02/09/2023
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2023 | ||
| Thema's: | ||