kerk.
Kerk.
Kerk is het lichaam
van de HERE
bij Israel volledig ingelijfd.
Kenmerk van
warme liefde
die van de hemel uit immer beklijft.
De aarde in ’t westen
lijkt af te haken
alleen op zichzelf te vertrouwen.
Meer en meer
zichzelf te eren
niet meer op deze rots te bouwen.
Wij menen God
en Christus
Die ons het leven schonken.
Niet meer van node
te hebben
zijn van eigen kunnen dronken.
th
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, september 11, 2023 19:52 |
| Heel sterk zijn je woorden | |
| Hans Winter: | Maandag, september 11, 2023 14:17 |
| het dubbel basisgebod der liefde voor de Ene en de mede metgezel in het kome wat komt lot heeft afgedaan om zich telkens ik gericht te verstaan, dubben waarvoor heel een leven niet volstaat. hans |
|
| M-Rose: | Maandag, september 11, 2023 13:23 |
| Amen | |
| Anneke Bakker: | Maandag, september 11, 2023 13:21 |
| Onze dorpskerk wordt omgebouwd tot school en appartementen, een kleien kapel blijft voor rouw en trouwdiensten. Het meer dan 100 jarige historische aanzicht mag blijven gelukkig, het zal voor velen wennen zijn. Ook jouw gedicht wijst hier op Teun, we blijven trouw aan ons geloof en kerk / kleine kapel. Tijden veranderen en wij moeten mee. Goed geschreven jouw gedicht. Fijne middag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2023 | ||
| Thema's: | ||