Winterblues
De winter verschuilt zich nog in holen
terwijl het akkerland wordt schoon gewied
ma’s dood werd helaas een verboden gebied
bij het koren lag ons samenzijn verscholen
ze was als vaste grond onder mijn voeten
helaas kwam de dood haar vorig jaar halen
het bleef stil rond het huis en de gemalen
waar ooit scheppen in de aarde wroeten
het jaar verstreek en december kwam nader
met noordoostenwinden en ferme passen
om met een ruk moeder weg te nemen
tussen schorsen en stammen liep de ader
de tijd deelde zich in verschillende klassen
een eeuwig leven bleek niet te claimen
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, september 20, 2023 18:31 |
| Ijzersterk in de zeggingskracht Stampertje. Verder woordeloos gelezen en nog steeds | |
| M-Rose: | Maandag, september 18, 2023 17:30 |
| Je geeft een duidelijk beeld van de moeder die symbool staat in de wedergeboorte het gevoel van verlatenheid en onverwerkt verdriet komt meerdere keren hierin voor / winter/ schors/ stammen Klasse |
|
Over dit gedicht
| Auteur: stampertje het rukkonijn |  
|
|
| Gecontroleerd door: stampertje het rukkonijn | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2023 | ||
| Thema's: | ||