Opgesloten
Opgesloten
ze kijkt naar de mensen
die bij elkaar horen
ze is met niemand samen
en voelt zich verloren
ze mocht nooit huilen
grote meisjes huilen niet
maar ze voelt nog steeds de pijn
van dat oude kinderverdriet
ze heeft haar gevoelens
volledig geblokkeerd
hoe ze zich moet uiten
heeft ze nooit geleerd
haar emoties zijn weggestopt
in de kluis van haar ziel
de code is ze verloren
toen ze in een diepe put viel
haar herinneringen
doen te veel pijn
ze heeft ze verdrongen
omdat ze te heftig zijn
misschien zal ze ooit leren
haar gevoelens toe te laten
en zal ze het durven
om erover te praten
misschien zal ze ooit
verlost worden van haar pijn
zal ze leren van zichzelf te houden
en weten dat ze er mag zijn
ze kijkt naar de mensen
die bij elkaar horen
ze is met niemand samen
en voelt zich verloren
ze mocht nooit huilen
grote meisjes huilen niet
maar ze voelt nog steeds de pijn
van dat oude kinderverdriet
ze heeft haar gevoelens
volledig geblokkeerd
hoe ze zich moet uiten
heeft ze nooit geleerd
haar emoties zijn weggestopt
in de kluis van haar ziel
de code is ze verloren
toen ze in een diepe put viel
haar herinneringen
doen te veel pijn
ze heeft ze verdrongen
omdat ze te heftig zijn
misschien zal ze ooit leren
haar gevoelens toe te laten
en zal ze het durven
om erover te praten
misschien zal ze ooit
verlost worden van haar pijn
zal ze leren van zichzelf te houden
en weten dat ze er mag zijn
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Dinsdag, oktober 03, 2023 15:15 |
| Mooi hoor! Herkenbaar ook. |
|
| Ineke Dijkhuis: | Dinsdag, oktober 03, 2023 02:02 |
| Heel veel dank voor jullie mooie en ontroerende reacties. Ze doen me erg goed. Liefs, Ineke |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, oktober 02, 2023 21:14 |
| Zeker geen gemakkelijk verwerkingsproces | |
| AxM: | Maandag, oktober 02, 2023 12:09 |
| Dank je Ineke. Mooi. De worsteling van het loslaten. Voelt als een reactie op mijn gedicht. Weet niet of het zo bedoeld is en dat maakt ook niet uit. Voor mij is het wel zo. Dank je wel. | |
| september: | Maandag, oktober 02, 2023 11:20 |
| Een diepe kindpijn waar de volwassene nog mee kan rondlopen. Sleutelwoord vaak is acceptatie of overgave. Mooi Ineke. | |
| teun hoek: | Maandag, oktober 02, 2023 10:37 |
| pijnlijk diep,komt goed.th | |
| Compostje: | Maandag, oktober 02, 2023 10:01 |
| Eens de twijfel verdwijnt zal de bloem open gaan .., Mooi geschreven Ineke. |
|
| M-Rose: | Maandag, oktober 02, 2023 08:29 |
| een persoonlijk verwerkingsproces naar een gelukkig leven |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, oktober 02, 2023 07:12 |
| Hopelijk komt de code eens boven water , zodat ze naar buiten kan treden en kan vertoeven tussen de mensen om haar heen. Lieve groet Ineke. Anneke. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ineke Dijkhuis |  
|
|
| Gecontroleerd door: Ineke Dijkhuis | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2023 | ||
| Thema's: | ||