Opschepperij

Het zal je maar gebeuren
een Wielewaal die pocht met zijn kleuren
de Merel luisterde naar zijn gebluf
maar lachte achter diens rug

al dat gebluf met de kleuren van onze vlag
en dat verdorie elke dag
rood geel en zwart, rood geel en zwart
riep hij dan heel hard

tot op een schone keer
de merel ging in verweer
luister nu eens goed kerel
sprak mannetje merel

of wees op zijn minst even stil
want ik kan dat ook als ik wil
maar neen, jij bent zwart en geel
zei de Wielewaal heel formeel

toen leerde de merel hem een les
ze vlogen samen naar de lijsterbes
daar landden ze op een tak met mos
naast een rijpe rode bessentros

kijk nu maar eens heel goed
sprak de merel vol goede moed
ook ik zal de drie kleuren tonen
en jij mag  dat in primeur bijwonen

aanstonds nam de Merel een rode bes in zijn bek
en mompelde zonder enig verstek
zelfs een beetje nasaal
zie je nu wel meneer de wielewaal

nu heb ik ook de drie kleuren
de wielewaal liet het gebeuren
hij gaf het zelfs toe
en hield sindsdien zijn bekje toe

de merel fier over zijn daad
en zijn onrechtstreekse raad
slikte de bes lekker door
en vloog er voldaan vandoor