Rode Herfst
O wonderschone herfst.
Steeds weer weet je me te bekoren.
Je betovert me met kleuren en geuren.
En voel ik de wind door oude botten blazen.
Elke beleving is intens.
Emoties gillen als een echo door mijn ziel.
Mijn hart gloeit als een slapende vulkaan.
Waar de magma zijn weg wil zoeken door mijn aderen.
Maar je roept ook steeds weer tranen.
Door te stelen wat mij dierbaar is.
De velen die jij van de aarde tilde.
Om hen de weg naar eden te wijzen.
Voel je dan niet de pijn die in mij leeft.
Zie je niet de verdriet die het mij doet.
Ik weet hoe scherp Hein zijn zeis slijpt.
Maar zie hoe leeg mijn leven wordt.
Ik buig mijn hoofd zo nederig als ik kan.
Vraag erbarmen voor de weinige namen die nog resten.
Op dat ooit in mijn herfst ook ik met liefde genieten kan.
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, oktober 08, 2023 21:47 |
| Alsof de herfst dit gevoel weeft in diepte en melancholie. Voelbaar. Intens. Mooi geschreven. |
|
| teun hoek: | Zaterdag, oktober 07, 2023 10:51 |
| intense blikken. th | |
| spiritoffreedom: | Zaterdag, oktober 07, 2023 09:25 |
| leuk weer wat van je te lezen Wim. groetjes, spirit of freedom |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, oktober 07, 2023 08:04 |
Elke beleving is intens en brengen vele emoties met zich mee |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Black Lord | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2023 | ||
| Thema's: | ||