En ik heb de mens gezien,
waargenomen in vuur en
in vrede.
De klanken van de pacifistische
oceaan waren altijd
mooier.
Het geruis van vogels
was altijd mooier
dan het geruis van
oorlogen.
De melodieën van vogels
in aantocht waren altijd
mooier geweest dan
welk geluid dan
ook.
De noten van zachte muziek,
een zacht gedicht waren
altijd mooier dan het
schreeuwende geluid van
gewond geraakte
moeders en hun
kinderen.
Het leven was een stukje
aangenamer in de tijd
van voorouders, besef ik
nou eenmaal.
07-10-2023
| Horizon01: | Zondag, oktober 15, 2023 17:29 |
| Bedankt Hans voor je bijdrage aan dit gedicht. Groetje, | |
| Hans Winter: | Zondag, oktober 15, 2023 15:32 |
| al is vechten en richten en rechten en soms toch beslechten van alle tijden ontwijden, waarin soms toch visioenen gedijen. hans |
|
| Horizon01: | Zondag, oktober 08, 2023 21:12 |
| Bedankt Clarice voor je aardige reactie. Groetjes, | |
| Clarice: | Zondag, oktober 08, 2023 17:32 |
| Vrede en rust, je merkt maar hoe belangrijk dat is als er oorlog, conflicten, spanningen of zorgen zijn. Heel mooi geschreven, gts Clarice |
|
| Auteur: Horizon01 | ||
| Gecontroleerd door: Horizon01 | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2023 | ||
| Thema's: | ||