Jouw schepping
jouw schepping
jouw licht
liet eindelijk
de contouren
verbleken waarin
jouw waarheid
gevangen zat
stukje bij
beetje werd
jouw schepping
begiftigd met
leven warmte
en liefde
op weg naar
een volmaakte
medemens
die zichzelf kent
en herkent
in anderen
ik dacht je
te boeien maar
vergat mee te
groeien nam
ruimte die niet
de mijne was
en toch heb ik
altijd jouw hand
vastgehouden was
liefde onze paraplu
voor eindeloos
geborgen zijn
nog groeit die
eenheid ondanks
alle spanning en
venijn op weg
naar eeuwig
gelukkig samenzijn
wil melker
08/10/2023
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zondag, oktober 08, 2023 17:46 |
| Kon dat laatste maar verdwijnen, daar bid ik vaak voor. Gts, Clarice | |
| M-Rose: | Zondag, oktober 08, 2023 09:50 |
| stukje bij beetje zo komt het voor elkaar |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, oktober 08, 2023 08:25 |
| We worden in liefde geboren door jouw schepper het is er na hoe wij verder leven met die liefde vele weten niet hoe ermee om te gaan en dat is jammer | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2023 | ||
| Thema's: | ||