En toen was het stil...
En toen was het stil…
De violiste is bloednerveus. Voor het eerst gaat ze voor publiek haar eigen compositie spelen. Als de laatste tonen zijn weggestorven, volgt er een oorverdovende stilte.
Dan barst een daverend, minutenlang applaus los. Ze huilt en lacht tegelijk.
Achteraf bekeken was dit de mooiste stilte, die ze ooit heeft gehoord.
De violiste is bloednerveus. Voor het eerst gaat ze voor publiek haar eigen compositie spelen. Als de laatste tonen zijn weggestorven, volgt er een oorverdovende stilte.
Dan barst een daverend, minutenlang applaus los. Ze huilt en lacht tegelijk.
Achteraf bekeken was dit de mooiste stilte, die ze ooit heeft gehoord.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Donderdag, oktober 12, 2023 10:14 |
| waarderende stilte. th | |
| Dasje (lucky): | Donderdag, oktober 12, 2023 09:57 |
| Sfeervol! Alsof je als lezer ook ff je adem inhoudt |
|
| Aquarel: | Donderdag, oktober 12, 2023 08:38 |
| Dank je wel Ineke, dat zou best kunnen hoor, dat ik het elders eens las. Het is erg mooi Liefs, Aquarel |
|
| Compostje: | Donderdag, oktober 12, 2023 07:57 |
| Voelbaar en vooral hoorbaar, zelfs de geschetste stilte Ineke | |
| Ineke Dijkhuis: | Donderdag, oktober 12, 2023 06:06 |
| Hoi Aquarel, Dankjewel voor je reactie. Dit verhaal heb ik hier nooit geplaatst,ik kan het tenminste niet vinden. Heb alles bekeken wat ik hier heb ingestuurd. Het staat wel op andere schrijfsites, waar ik ook lid van ben. Misschien heb je het daar gezien. Liefs, Ineke |
|
| Aquarel: | Donderdag, oktober 12, 2023 04:59 |
| Mooi, zo onder de indruk... 🙏🤗 Nou.kan ik het echt niet terugvinden, maar heb je dit gedicht al eens eerder geplaatst? Het komt me zo bekend voor. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ineke Dijkhuis |  
|
|
| Gecontroleerd door: Ineke Dijkhuis | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2023 | ||
| Thema's: | ||