ik hoef niet te graven
naar wortels
want zelfs
als de bomen slapen
en bloemen
onzichtbaar zijn
laten de zaden
gezaaid door dierbaren
die het aardse ruilden
met eeuwigheid
weten dat
ze in mijn hart
altijd aanwezig zijn
tastbaar afwezig
ja…
ontastbaar aanwezig
onvoorwaardelijk ja…
en ondanks het gemis
zoek ik rust
in hun vrede
christa
christina: | Zondag, oktober 22, 2023 13:34 |
dank voor jullie mooie en lieve reacties :) |
|
Compostje: | Zondag, oktober 22, 2023 11:59 |
Mooi en puur van eenvoud en zo diep en intens. Mooi Christina! | |
Ineke Dijkhuis: | Zondag, oktober 22, 2023 01:29 |
Wat prachtig geschreven! | |
september: | Zaterdag, oktober 21, 2023 22:09 |
Stilmakend mooi. Diep. Wezenlijk Liefs |
|
Clarice: | Zaterdag, oktober 21, 2023 21:51 |
Ze blijven dicht bij ons, erg mooi geschreven, Christa. Gts, Clarice | |
Dirk Hermans: | Zaterdag, oktober 21, 2023 18:16 |
Gevoelige woorden met kracht mooi verwoord | |
michris: | Zaterdag, oktober 21, 2023 17:00 |
Wat een prachtig gedicht. Woorden die raken. | |
stampertje het rukkonijn: | Zaterdag, oktober 21, 2023 11:17 |
knap | |
Anneke Bakker: | Zaterdag, oktober 21, 2023 11:03 |
Dat de dierbaren als bloemen uitbundig mogen bloeien in je hart Christa. Hoe dierbaar is dit gedicht! Lieve groet en mooi weekend. Anneke |
|
Aquarel: | Zaterdag, oktober 21, 2023 10:55 |
Ohhh wat mooi, jouw woorden zeggen mij meer dan ik nu in reactie kan omzetten. Liefs, Aquarel |
|
teun hoek: | Zaterdag, oktober 21, 2023 10:44 |
dierbaar. th | |
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 21 oktober 2023 | ||
Thema's: |