Ontbrekende stukjes
ontbrekende stukjes
ik dwaal
zonder haken
en ogen
kijk vaak
naar boven
intuïtief
trekt de hoogte
omdat beneden
alles langzaam
schuifelend moet
mijn zoeken
is een opnieuw
begroeten van
ontbrekende stukjes
die ik vergeten ben
mijn drive gaat
voor volledigheid
naar een volmaakt
verband voordat
ik zonder strand
in eeuwige
verbondenheid
raak ik de aarde
kwijt en kijk in spijt
en droefheid terug
wil melker
22/10/2023
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Zondag, oktober 22, 2023 23:00 |
| Mooi! | |
| teun hoek: | Zondag, oktober 22, 2023 18:46 |
| kijk toch maar omhoog. th | |
| Clarice: | Zondag, oktober 22, 2023 17:52 |
| Een offer uit liefde, mooi als je dat voor elkaar over hebt. Gts, Clarice | |
| Dirk Hermans: | Zondag, oktober 22, 2023 08:53 |
| Heel sterk neergezet | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2023 | ||
| Thema's: | ||