wonderlijk.
Verwonderlijk.
De aarde draait
Dat is een weten
Doch hoe die wordt gestuwd blijft vraag.
Dat wij er niets
Van voelen
Is eigenlijk voor mij te vaag.
De maan draait
Om de aarde
Dat zien wij in haar nachtelijke beeld,
van de schaduw
van de aarde
wassend ,afnemend, vol , wat nooit verveeld.
De zon straalt
Onverdroten helder
Vanaf de schepping van ’t heelal.
Wij van deez’ aard
Wij blijven speuren
Naar dit wonder van dit al.
th
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, november 13, 2023 20:59 |
| Mooi hoe wonderlijk dit gedicht geschreven is. Mooi hoe wonderlijk de zon en maan zijn.. | |
| Ineke Dijkhuis: | Maandag, november 13, 2023 02:01 |
| Mooi! | |
| Dirk Hermans: | Zondag, november 12, 2023 21:19 |
| Mooi | |
| Aquarel: | Zondag, november 12, 2023 10:44 |
| Wonderlijk is dat toch... mooi gedicht. Liefs, Aquarel |
|
| M-Rose: | Zondag, november 12, 2023 10:40 |
| alst maar bi speuren blijft raakt er nix van dit alles ontspoort tijdens het draaien |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, november 12, 2023 10:18 |
| Zon en maan vechten om voorrang om ons hun licht te laten schijnen, ze regelen het mooi zelf, en laten ons met het raadsel zitten en leven. Wonderlijk mooi Teun. Fijne zondag samen. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2023 | ||
| Thema's: | ||