ziek zijn zonder naam....
“Ziek zijn zonder naam”
Wat is het erg om ziek te zijn,
Terwijl je niet eens weet wat je hebt..
Wat is het erg om die pijn te voelen,
Al die jaren zonder antwoord…
'S avonds huilend naar bed gaan,
Omdat je niet kan slapen van de pijn…
'S ochtends weer opstaan met hoofdpijn,
Omdat je steeds weer wakker was…
Niet mee kunnen doen met Gym,
Wat je liefste sport is..
Zouden ze me morgen eindelijk een antwoord geven?
Zodat ik iets krijg tegen die pijn…
Zodat ik wel weer kan sporten…
Zodat ik weer gewoon kan leven…
Zoals het altijd was…
Idster
29/11/2000
Wat is het erg om ziek te zijn,
Terwijl je niet eens weet wat je hebt..
Wat is het erg om die pijn te voelen,
Al die jaren zonder antwoord…
'S avonds huilend naar bed gaan,
Omdat je niet kan slapen van de pijn…
'S ochtends weer opstaan met hoofdpijn,
Omdat je steeds weer wakker was…
Niet mee kunnen doen met Gym,
Wat je liefste sport is..
Zouden ze me morgen eindelijk een antwoord geven?
Zodat ik iets krijg tegen die pijn…
Zodat ik wel weer kan sporten…
Zodat ik weer gewoon kan leven…
Zoals het altijd was…
Idster
29/11/2000
Reacties op dit gedicht
| sabrina romeijn: | Vrijdag, november 16, 2001 14:26 |
| idster je gedicht raakt me heel diep van binnen ik krijg er gewoon tranen van in mijn ogen. ik kan het niet geloven dat ze nog steeds niet weten wat er met je an de hand is. | |
| naomi beverloo: | Vrijdag, maart 16, 2001 10:54 |
| als ik dit gedicht lees voel ik je pijn. Kon ik maar wat voor je doen dan had het een stuk makkelijker geweest! XXX Naomi | |
| Ineke: | Woensdag, maart 14, 2001 12:52 |
| Ik krijg het hier helemaal koud van !!! | |
| Pieps: | Zondag, februari 25, 2001 11:51 |
| herken dit helemaal Idster.... ik voel met je mee... |
|
| era: | Woensdag, februari 21, 2001 19:37 |
| 10 jaar geleden diagnose: ooit rolstoel - fibromyalgie, nu dans ik weer... had dat nooit gedacht...nog steeds alles doseren, maar ik geniet wel veel intenser van wat ik wel kan... heel veel kracht en liefde... Era | |
| catharina: | Donderdag, november 30, 2000 02:12 |
| lieve idster....ik hoop met jou....en gun je het allerbeste!!!! veel liefs catharina |
|
| arie: | Woensdag, november 29, 2000 22:53 |
| Lieve Idster Hetgeen jou overkomt, overkomt velen.. een schrale troost misschien. Erover kunnen spreken helpt je misschien. Je uit je hier, wij luisteren. In gedachten willen we je helpen. Heel veel sterkte meid.. Liefs Arie |
|
| wietske: | Woensdag, november 29, 2000 17:42 |
| hey idster , ik weet precies wat je voelt , maar dat wist je al , als je er over wil praten kan je altijd bij me tercht hoor:) ik sta altijd voor je klaar sterkte vriendin wietske |
|
| ilona: | Woensdag, november 29, 2000 09:14 |
| leef met je mee...ik hoop dat je hier doorheem komt....je hebt steun van mensen om je heen...hou je daar aan vast...liefs Ilona | |
| Firebolt: | Woensdag, november 29, 2000 09:12 |
| Lieve Idster...... Ik voel met je mee....ik leef met je mee... Het is verrekte oneerlijk wat je moet meemaken, ik wou dat ik je hierbij kon helpen.... Liefs, veel liefs.... Firebolt. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Idster | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2000 | ||
| Thema's: | ||