Bloemenkind

Bloemenkind

Je troost me, zonder wetenschap
zonder aarzeling of intentie
we hebben kort gedanst, gedronken,
gegeten en geleefd
straks wacht mij een leegte
waar geen woorden voor bestaan
een plek die ik geen thuis wil geven
als een vreemde in ons huis
die hongerig, dorstig, vol van leed
vloeiend in verleden tijden spreekt

Over één lelie in één winter
En haar veel te korte bloei

Geschreven door

semara

Reacties op dit gedicht

semara vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Ineke Dijkhuis:	Zondag, november 26, 2023 01:14
Mooi!

september:	Zaterdag, november 25, 2023 23:41
Prachtig Semara. Ontroerend. Liefs

EXPLICIT:	Zaterdag, november 25, 2023 23:16
Rust daar geen vreugde?

Over dit gedicht

Auteur: semara
Gecontroleerd door: semara
Gepubliceerd op: 25 november 2023
Thema's: [Gemis] [Dieren]