verloren
Verloren.
Gisteravond saam
Gekomen
Te herdenken die dit jaar zijn heengegaan,
Dankbaar om wat
Ons in hen Is geschonken
In de jaren van hun bestaan.
Vaders moeders
Op hoge leeftijd
Waar ons leven uit ontstond.
Die ons leven
Richting gaven
In hun dna gegrond.
Diep in ’t hart
Ligt opgeslagen
Dankbare herinnering om hun doen en laten.
Liefde dragend
In het nu
Weggerukt doch niet verlaten.
th
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Maandag, november 27, 2023 03:14 |
| Mooi beschreven. | |
| Dirk Hermans: | Zondag, november 26, 2023 23:22 |
| Sterk verwoord | |
| Aquarel: | Zondag, november 26, 2023 14:57 |
| Ik sluit me volledig aan bij de woorden van September. Liefs, Aquarel |
|
| september: | Zondag, november 26, 2023 13:38 |
| Ontroerend mooi Teun met liefde voor ouders. Warme groet. | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2023 | ||
| Thema's: | ||