Een glanzend oog
Een glanzend oog
gericht op een vlakte,
groen en deinend
vol onzichtbare levens
De adem ruist
met kleine golfjes
doorheen alles
wat je niet ziet
Het lichtspel schijnt
doorheen de zilveren
randen van wolken
al schaduwmakend
Groot verdriet regent
op de hitte die was,
een welkome verkoeling
en verfrissing van groen
Tot een glanzend oog
zich weer richt op de vlakte
vol van onzichtbaar leven
en haar warmte geeft
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Tinne Verbeek | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2023 | ||
| Thema's: | ||