Zou ik...
Zou ik niet de gelukkigste man op aarde kunnen zijn
Nu ik gezegend ben met een kindje zo klein
Zou ik niet kunnen juichen van vreugde
Door de komst van de kleine, dat mij zo verheugde
Zou ik dit geluk kunnen afdwingen
of moet ik dan weer het tweede reffrein zingen
Of zou ik kunnen huilen van geluk
niets kan toch meer stuk
De waarheid doet reeds vermoeden
dat ik me nergens meer voor hoef te behoeden
Eindelijk is mijn onrust voorbij
en is onze kleine van de partij
Nu ik gezegend ben met een kindje zo klein
Zou ik niet kunnen juichen van vreugde
Door de komst van de kleine, dat mij zo verheugde
Zou ik dit geluk kunnen afdwingen
of moet ik dan weer het tweede reffrein zingen
Of zou ik kunnen huilen van geluk
niets kan toch meer stuk
De waarheid doet reeds vermoeden
dat ik me nergens meer voor hoef te behoeden
Eindelijk is mijn onrust voorbij
en is onze kleine van de partij
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Donderdag, juni 06, 2002 00:44 |
| Gefeliciteerd Brammie, en Geluk! (maar dat heb je inmiddels dubbel en dwars gekregen, blijkt!) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Brammie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||