Het licht kiert door de gordijnen


Vannacht
wil ik je lichaam voelen
in woedende hartstocht
kwetsbaarder dan ooit


Handen trillen
adem sneller
ik voel je kloppend bloed
met een onhoorbare schreeuw
stort je je in mij uit


Zo vaak heb je mij verraden
ontzield
mijn leven zwaar gemaakt
deed je of je van me hield



Het licht kiert door de gordijnen
tot in het diepste steek ik toe
jouw zweetdruppels worden tranen
en je tranen bloed


Terwijl het leven uit je wegvloeit
lees ik de angst in je ogen
maar net als jij, houd ik mij blind
God, ik had je zo lief


Buiten kraait een haan
denk je nog dat ik van jou ben?



* © Linda Bäcker *
4 juni 2002