Zonder enige gene
zonder enige gene
als zij
lachte
openden
bloemen
hun harten
kleurden dieper in
meer verwachten
als immer
stengelden zij
om licht
maar ook om
jouw gezicht
aandacht en
warme empathie
energie
zinderde van
deze interactie
in geven en nemen
zonder enige gene
bogen zij elegant
gaven zich bloot
jij bekeek
sprak hen toe
met vlaagjes wind
bloemen dichtten
maar het wonder
bleef nog lang
de plek oplichten
wil melker
11/12/2023
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2023 | ||
| Thema's: | ||