sluipmoord
Vast in mijn eigen wetten en regels
Vast in mijn eigen corset
Omringt door een muur van tegels
Omringt door een net.
Geen mogelijkheden om te vergeten
Geen handvaten om te vergeven
Het niet kunnen begrijpen
Het niet kunnen grijpen.
Waar is het licht dat ik moet zien?
Waar is de opening?
Wie of wat kan mij verstaan?
Wie of wat kan het samen met mij aan?
De tijd zal verder gaan
De tijd zal het leren
Doorgaan met ademhalen met leven met werk
Doorgaan en opeens dan later ben ik sterk.
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Vrijdag, december 15, 2023 03:54 |
| Indringend geschreven. | |
| Aquarel: | Donderdag, december 14, 2023 22:28 |
| Jouw kracht blijkt uit het overleven tijdens de zwaarste momenten... Hoe kwetsbaar het ook is. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wytske |  
|
|
| Gecontroleerd door: wytske | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2023 | ||
| Thema's: | ||