Nabucco
Ik speel Nabucco op zeer zachte toon
lees de compositie die voor mij ligt
in gedachten zwijgt Verdi zijn gezicht
had ik maar zijn talenten en zijn loon
met toewijding laveer ik door zijn werk
graaf de verloren gegane jeugd op
die stilletjes-aan ontluikt uit haar knop
en opgaat in het opengaande zwerk
zijn hand voel ik als ik het klavier betast
en hij mij als mijn aangewezen leraar
het werk laat zien dat nodig werd gemist
zijn Nabucco bezorgde mij veel last
passages drie en vier blijven ongrijpbaar
liever speel ik Liebesträume van Liszt
Over dit gedicht
| Auteur: stampertje het rukkonijn |  
|
|
| Gecontroleerd door: stampertje het rukkonijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2023 | ||
| Thema's: | ||