Weet waar je aan begint,
In mijn zwarte periode
Verwelkom ik je niet
Ik laat geen zon licht binnen
En verdraag je aanraking niet
In mijn zwarte periode
Kan ik niet veel aan
Ik wil wel veel doen
Maar het lukt mij niet om op te staan
In mijn zwarte periode
Staat mijn telefoon op stil
Ik verstop mij voor de wereld
Alles voelt donker en kil
In mijn zwarte periode
Zie ik niets meer waar ik vreugde aan ervaar
Heb ik dodelijke gedachten
En is mijn handelen soms onbedwingbaar
In mijn zwarte periode
Vraag ik mij af of jij mij wel wil
Want tussen ´normaal´ en zo´n zwarte periode
Zit zo´n enorm groot verschil
-----
| Aquarel: | Donderdag, januari 04, 2024 15:18 |
| Heel herkenbaar hoor, bij mij was het vroeger voornamelijk zwart, met af en toe een "normaal" moment. Maar de momenten werden er langzaam aan meer, tot het redelijk normaal werd, en juist de zwarte periodes werden korter. Hoe groot het verschil is, ken je doordat je ook "normale " momenten kent, ik hoop met heel mijn hart dat ook voor jou de zwarte periodes zullen inkrimpen tot momenten, die te verdragen zijn, aangezien ze niet lang meer duren. Liefs, Aquarel |
|
| teun hoek: | Donderdag, januari 04, 2024 14:33 |
| ik wens jou een lichte toets toe. th |
|
| wytske: | Donderdag, januari 04, 2024 13:03 |
| Heftig verhaal, veel sterkte en kracht om er toch uit te komen | |
| Auteur: louca | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2024 | ||
| Thema's: | ||