mijn zus
Eigenlijk besef ik nu pas
wat mijn zus heeft moeten doormaken
toen "haar" man net overleden was.
Ons mama werd ziek daarna en overleed
een jaar later na een ziekbed met veel pijn.
Hoe vreselijk eenzaam en verloren
moet zij toen geweest zijn.
Ik in Groningen
zij in Arnhem
geen andere naaste familieleden
wat zal ze hebben geleden.
Ja, er was een dochter
maar die had haar eigen verdriet
Het leed van haar mama zag ze toen niet.
Mijn grote zachte lieve zus
had toen dubbel verdriet
maar kwam erover heen.
Dat moet mij toch ook lukken
alleen.
Eerlijk gezegd had ik het niet verwacht
maar als ik naar haar foto kijk
voel ik de kracht.
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Zaterdag, januari 13, 2024 02:19 |
| Ontroerend geschreven, Wytske. | |
| september: | Vrijdag, januari 12, 2024 23:59 |
| Ontroerend Wytske. De kracht van jouw lieve zus bij jou in je hart. Liefs | |
| Aquarel: | Vrijdag, januari 12, 2024 20:42 |
| Wat goed dat haar kracht van toen jou die kracht doet voelen bij haar foto. Diep van binnen staat ze jou bij in deze tijd. Liefs, Aquarel |
|
| Clarice: | Vrijdag, januari 12, 2024 19:26 |
| Moet lukken om je erover te zetten Gts Clarice |
|
| *maantje*: | Vrijdag, januari 12, 2024 19:03 |
| sterke mensen tonen geen pijn of verdriet aan de buitenwereld bitter en pijn vanbinnen... sterkte xxx yes you can |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, januari 12, 2024 16:30 |
| Ik wens je die kracht van harte toe Wytske, heb bewondering voor jou met lieve groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wytske |  
|
|
| Gecontroleerd door: wytske | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2024 | ||
| Thema's: | ||