mijn jeugd3
Mijn jeugd3.
Ik was veel in
De duinen
Toen nog meer rustgebied.
Met nachtzwaluw
En bergeend
Die je daar niet meer ziet.
Het wemelde van
De ransuilen
Roestplek van 30 heel gewoon.
De bosuil heeft
Dat al verdrongen
Die beheert thans de uilentroon.
Ook de boomvalk
Is verdwenen
Met hem de broedende wulp en griel.
Rest ons de buizerd
Soms de sperwer
Waar ik merendeels op viel.
Wel is de flora
Toegenomen
Verschillende soorten orchidee.
De recreatiedruk
Kwam niet ten goede.
De wielewaal deed niet meer mee.
th
Reacties op dit gedicht
| wytske: | Zondag, januari 14, 2024 14:51 |
| ik vrees dat dat overal gaat gebeuren, vogels en/of dieren die verdwijnen en die we niet meer voor de toekomst kunnen terughalen---droevige herinnering | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, januari 13, 2024 18:19 |
| Graag dit moois uit jouw jeugd gelezen Teun, Mooie herinneringen. Warme groet voor beiden. Anneke |
|
| M-Rose: | Zaterdag, januari 13, 2024 13:32 |
| la barca de Teun het blijft steeds opnieuw een boeiende reis om te lezen |
|
| Aquarel: | Zaterdag, januari 13, 2024 13:19 |
| Beeldschoon, lijkt me, om dat zo allemaal te hebben gezien. Een oase van rust was het, en toen kwamen er meer mensen. Dat brengt verandering met zich mee... Mooi omschreven Teun. Fijne zaterdag. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2024 | ||
| Thema's: | ||