Het eenzame blaadje
Het eenzame blaadje
Aan de tak hangt één blaadje,
dat voelt zich heel alleen.
Hij kijkt eens in het rond,
waar zijn z’n vriendjes heen?
De oude boom bromt:
‘Kijk eens naar de grond,
zie je daar die blaadjes liggen?’
‘O nee, zijn ze gewond?’
‘Nee,’ zegt de boom,
‘dit is zoals het altijd gaat.
Elk blaadje heeft zijn taak gedaan
en valt dan gewoon op straat.’
‘Nu heb ik alleen maar kale takken,
maar over een poosje zal je zien
dat ik weer nieuwe blaadjes heb.
Een heleboel, veel meer dan tien.’
‘En wij dan,’ zegt het blaadje triest,
‘waar zijn wij dan nou nog goed voor.’
‘Dat zal ik je vertellen,’ zei de boom,
‘luister maar eens goed, hoor.’
‘Van jullie wordt compost gemaakt
en dat is heel goed voor de grond.
Dan kan alles weer gaan groeien,
het is net een groot verbond.’
Het blaadje dacht diep na
en zei: ‘Nu ik dit weet,
vind ik het niet erg meer.’
Terwijl hij naar beneden gleed.
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Woensdag, februari 07, 2024 11:01 |
| prachtig het still levens werk van een blaadje | |
| Dirk Hermans: | Dinsdag, februari 06, 2024 20:23 |
| Mooi gevoelig gedicht dat je heel goed hebt verwoord | |
| teun hoek: | Dinsdag, februari 06, 2024 16:12 |
| alles heeft een doel. leuk gebracht. th |
|
| wytske: | Dinsdag, februari 06, 2024 12:09 |
| roerend gedicht | |
| stampertje het rukkonijn: | Dinsdag, februari 06, 2024 06:40 |
| klasse Ineke | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ineke Dijkhuis |  
|
|
| Gecontroleerd door: Ineke Dijkhuis | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2024 | ||
| Thema's: | ||