Shit
De zoete geur
prikkelt in mijn neusgaten.
De zorgelijke en uitgerekende bewegingen
doe ik als de meest geleerde.
Eindelijk klaar,
de rook smelt in mijn mond
en raakt mijn longen.
De wezens in mijn hersenen
worden gedeeltelijk verdoofd
en mijn geest verruimt zich.
Het is alsof er duizend deuren openen.
De fantasie en inspiratie gutsen
als een rivier in mijn lege hoofd.
De letters zoeken hun plaats
en vormen woorden,
die vervolgens een tekst maken.
Langzaam verliest de roes
zijn kracht van overheersing
en worden mijn cellen weer de oude.
Met een heldere geest
kijk ik op het blad
en klik tevreden op "save".
prikkelt in mijn neusgaten.
De zorgelijke en uitgerekende bewegingen
doe ik als de meest geleerde.
Eindelijk klaar,
de rook smelt in mijn mond
en raakt mijn longen.
De wezens in mijn hersenen
worden gedeeltelijk verdoofd
en mijn geest verruimt zich.
Het is alsof er duizend deuren openen.
De fantasie en inspiratie gutsen
als een rivier in mijn lege hoofd.
De letters zoeken hun plaats
en vormen woorden,
die vervolgens een tekst maken.
Langzaam verliest de roes
zijn kracht van overheersing
en worden mijn cellen weer de oude.
Met een heldere geest
kijk ik op het blad
en klik tevreden op "save".
Reacties op dit gedicht
| charly: | Donderdag, juni 06, 2002 13:31 |
| Laat ons hopen dat hersencellen weer de oude worden. | |
| Koelemij, Harold: | Donderdag, juni 06, 2002 11:01 |
| hahahaha een dichtendecomputerjunk sjappo bertje |
|
| carlijn: | Donderdag, juni 06, 2002 09:08 |
| De woordkeuze...zo aangrijpend en mooi. Maar misschien net iets te hoog voor mijn niveau, zou je het vanavond willen uitleggen? Want ik schrik van de andere reactie. :S Sorry, ben n beetje dom he?! xxxcarlijn. | |
| Peeters Veerle: | Donderdag, juni 06, 2002 08:36 |
| Ai, ai, dat klinkt niet zo best Ben, vertel het me eens , XVeerlekenX | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||