naderingen
we wisten nog geen namen, we
waren beschouwelijk weliswaar
maar onwetend van de
verscholen weg die voor ons lag
onbekend met alle treden te gaan
wentelend om verharde ondergrond
dat het niet van een leien dakje
zou gaan was geen verrassing
om dorp en land, in stenen steden
langs uiteinden van zee en duin
we verbleven in elkaars nabijheid
onweerlegbaar, tot nader order
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zondag, maart 10, 2024 08:56 |
| Mooie poezie heb je hier neergezet Iniduo. Fijne zondag wens ik je. Anneke |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, maart 10, 2024 08:56 |
| Mooie poezie heb je hier neergezet Iniduo. Fijne zondag wens ik je. Anneke |
|
| M-Rose: | Zaterdag, maart 09, 2024 09:28 |
| ad orde ist |
|
| M-Rose: | Zaterdag, maart 09, 2024 09:26 |
| Poëzie komt in jouw woorden met rakende indrukken voortreffelijk aan de rode |
|
| Aquarel: | Zaterdag, maart 09, 2024 08:59 |
| Mooi... Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2024 | ||
| Thema's: | ||