potje jam
Bijna elke dag afscheid nemen
van een gedachte
een handeling
of geluid.
Zijn laatste potje biologische jam
toen hij nog leefde gekocht
Hij kwam toen terug van de markt
en gaf mij een potje jam
en dan denk je
als je hem in de glasbak doet
Daar gaat weer een stukje
leven wat je had met hem.
Voor een ander misschien moeilijk
te bevatten hoe zeer dat doet
afscheid nemen met tranen in je ogen
terwijl je een glazen potje
leeg in de glasbak doet.
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Dinsdag, maart 12, 2024 16:55 |
| Bij het afval gts Clarice | |
| Frank_V: | Dinsdag, maart 12, 2024 07:14 |
| Herinneringen in je hart zullen nooit vergaan. Maar ik weet hoe het voelt om die kleine dingen met binding weg te doen of kwijt te raken. mooi geschreven! |
|
| Ineke Dijkhuis: | Dinsdag, maart 12, 2024 03:03 |
| Juist die kleine dingetjes kunnen zo keihard binnenkomen, dat de tranen in je ogen schieten. | |
| EXPLICIT: | Maandag, maart 11, 2024 22:07 |
| Trachtend de herinnering aan of het zijn levend te houden. | |
| teun hoek: | Maandag, maart 11, 2024 18:50 |
| wegwerp met gedachten. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wytske |  
|
|
| Gecontroleerd door: wytske | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2024 | ||
| Thema's: | ||