Weggebeend
Weggebeend
Een eend zwom in het natte struweel
zonder gekwaak of enig gekweel
maar ’t duurde niet lang
want ze werd plotseling bang
een Waterhoen vloog er snel en laagpeddelend achteraan
je had ze moeten zien gaan
de eend vloog snel luid kwakend heen
een tweede volgde meteen
dat een kleine hoen
zoiets kan doen
het ook maar durft te wagen
zulke grote eend weg te jagen
wellicht een primaire ingeving
ze beschermde haar nestomgeving
en dat zag ik voor mijn neus gebeuren
in geuren en kleuren
een nieuw natuurbeleven
werd in mijn brein geweven
en zo schrijf ik hier enthousiast
dat de natuur me telkens weer verrast
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Donderdag, maart 14, 2024 04:45 |
| Mooi beschreven, Compostje. Graag gelezen. | |
| EXPLICIT: | Woensdag, maart 13, 2024 22:56 |
| De koeten/hoenen zijn zo zoet, maar kom niet aan hun broed! Ganzen en duiven lijken het maar ergens neer te pleuren, al keren ze wel elk jaar terug.. | |
| Frank_V: | Woensdag, maart 13, 2024 11:13 |
| De natuur is altijd verrassend en mooi. Leuk beschreven in mooi gedicht! |
|
| Markemans: | Woensdag, maart 13, 2024 11:11 |
| Was een genot kan het zijn he idd. De natuur is wonderlijk 😉 | |
| teun hoek: | Woensdag, maart 13, 2024 09:37 |
| iedere vogel beschermt zijn territoir ook al vormt die eend geen gevaar th |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, maart 13, 2024 09:22 |
| Geniet van jouw natuurverrassingen Compostje. Met glimlach gelezen. Mooie dag gewenst. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Compostje |  
|
|
| Gecontroleerd door: Compostje | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2024 | ||
| Thema's: | ||