Inkt
Het maakt niet uit
Hoe alleen je bent
Wie schrijft, die blijft
Dat zegt mijn vader altijd
Dus doop ik mijn pen
In blauwschermige inkt
Sla ik soms net iets
Te hard achtereen
Op het toetsenbord
Schrijf ik zonder rem
Tot ik vind
Nu zijn de woorden op
Misschien denk je
Letters op volgorde staan
Voor de status
Noten op zang
En strofen op naam
Maar eigenlijk is dit
Niets dan eigenbelang
Zo te weten
Over dertig jaar staat dit
Nog zo op het net
En ben ik Geschiedenis
Terwijl ik nog leef
(Ik word net als ieder ander
Het liefst niet vergeten)
Hoe alleen je bent
Wie schrijft, die blijft
Dat zegt mijn vader altijd
Dus doop ik mijn pen
In blauwschermige inkt
Sla ik soms net iets
Te hard achtereen
Op het toetsenbord
Schrijf ik zonder rem
Tot ik vind
Nu zijn de woorden op
Misschien denk je
Letters op volgorde staan
Voor de status
Noten op zang
En strofen op naam
Maar eigenlijk is dit
Niets dan eigenbelang
Zo te weten
Over dertig jaar staat dit
Nog zo op het net
En ben ik Geschiedenis
Terwijl ik nog leef
(Ik word net als ieder ander
Het liefst niet vergeten)
Reacties op dit gedicht
| EXPLICIT: | Donderdag, maart 21, 2024 23:17 |
| Blijf vooral schrijven en vergeet mij alsjeblieft. | |
| Frank_V: | Donderdag, maart 21, 2024 20:06 |
| Eens op het web altijd op het web schijnbaar. Dus soms uitkijken met de woorden. Leuk geschreven. |
|
| Compostje: | Donderdag, maart 21, 2024 11:33 |
| Intens gedicht anynneke. Graag gelezen | |
Over dit gedicht
| Auteur: anynneke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2024 | ||
| Thema's: | ||