Zijn Margaritha
Zijn Margaritha
hij glimlacht
bij het kaarslicht
naar de lijstjes
op de kast
fletse foto's
deren niet
zolang de liefde
niet verschiet
in zijn nacht en
dagdroom tolt
intens verleden
als een lieve last
hij pinkt
een traan weg
't is net alsof
het gisteren was
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Donderdag, juni 06, 2002 17:11 |
| erg droeflottig mooi :( | |
| Margaritha: | Donderdag, juni 06, 2002 13:37 |
| mmmmmm...super mooi en super liefffffff.......x | |
| charly: | Donderdag, juni 06, 2002 13:14 |
| Prachtig ja, trieste sfeer mooi be(ge)schreven, |
|
| lejaeghere rudi: | Donderdag, juni 06, 2002 12:25 |
| Héééél mooi, Laurens. Ik kan het verdriet voelen gemengd met de liefde die er nog altijd is. Groetjes. Rudi. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||