Permanente pijn
Permanente pijn
Als het verdriet
Als een boemerang terug blijft keren.
Hoe ga je daarmee om?
Ga ik dat ooit nog leren?
Het lijkt nooit over te gaan.
En steeds zeerder te doen.
Ik kan er niet mee omgaan.
En daar wringt de schoen.
Ik frustreer mezelf.
Maak het me zo onnodig zwaar.
Ik maal, pieker en overdenk het leven.
Wie weet wat is daarvan waar?
De momenten dat de pijn wederkeert
Overvallen me overal
Worden dieper, scherper, rauwer
Het eindigt altijd in een tranendal
Wanneer gaat het over?
Hoe leer ik het accepteren?
Hoe ga ik ermee om?
Waar kan ik dat leren?
Als het verdriet
Als een boemerang terug blijft keren.
Hoe ga je daarmee om?
Ga ik dat ooit nog leren?
Het lijkt nooit over te gaan.
En steeds zeerder te doen.
Ik kan er niet mee omgaan.
En daar wringt de schoen.
Ik frustreer mezelf.
Maak het me zo onnodig zwaar.
Ik maal, pieker en overdenk het leven.
Wie weet wat is daarvan waar?
De momenten dat de pijn wederkeert
Overvallen me overal
Worden dieper, scherper, rauwer
Het eindigt altijd in een tranendal
Wanneer gaat het over?
Hoe leer ik het accepteren?
Hoe ga ik ermee om?
Waar kan ik dat leren?
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Zondag, maart 24, 2024 02:46 |
| Mooi verwoord. Heel veel sterkte! | |
| Aquarel: | Zaterdag, maart 23, 2024 22:20 |
| Het gedicht raakt. Antwoorden heb ik niet hiervoor, omdat het per mens en situatie verschilt wat zal helpen en wat niet... Sterkte, liefs, Aquarel |
|
| september: | Zaterdag, maart 23, 2024 19:31 |
| Tegen pijn en verdriet begin je soms niet veel meer dan het (er) te laten zijn. Dat klaart op uiteindelijk.. hopelijk.. Mooi gedicht. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kGm | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2024 | ||
| Thema's: | ||