Leven als som van momenten

Van het leven heb ik geleerd
dat alle mensen
die ik
leerde kennen, de families
en naasten, vrienden en
vreemden
allemaal als
houvast en steunpilaren
waren, soms opbouwend
en soms
verwoestend.

In feite ben je in het leven
alleen en solitair,
goed dat je dat meestal
vergeet om het leven aan
te kunnen.

Wij zijn de voorbijgangers
die van ons een spoor,
een boodschap
achterlaten voor degenen
die dat waarderen en
kunnen gebruiken, zoals
wij ooit van precedenten geleerd
hebben.

Ik heb veel geleerd van hem,
van haar, van hen
voordat ik
klaar ben om er heen
te gaan.

23-03-2024

Geschreven door

Horizon01

Reacties op dit gedicht

Horizon01 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Horizon01:	Zondag, maart 31, 2024 19:25
Bedankt Hans voor je reactie. Groetje,

Hans Winter:	Zaterdag, maart 30, 2024 22:42
tussen aannemen en gaan geven ligt het toe willen voegen namens telkens weer Eerste en Laatste. hans

Ineke Dijkhuis:	Zondag, maart 24, 2024 02:47
Mooi!

Over dit gedicht

Auteur: Horizon01
Gecontroleerd door: Horizon01
Gepubliceerd op: 23 maart 2024
Thema's: [Leven]